Ale pewnego dnia znów zaświeci słońce.
Musi.
A wtedy znowu powietrze będzie pachnieć jak dawniej.
Świat tylko taki. Tylko tak
żyć, I umierać tylko tyle.
A wszystko inne - jest jak Bach
chwilowo grany
na pile.
Tak bardzo kocham Szymborską. Jeśli ktoś kiedyś zapytałby mnie, kim chciałabym być, to nie wybrałabym pięknej Marilyn Monroe ani Audrey Hepburn, ale naszą najpiękniejszą duchem noblistkę. Mieć tak wybitny umysł, tak pogodny uśmiech i tak wielką wrażliwość. Takich ludzi nie ma.
A śnić będziesz, że wcale nie trzeba oddychać, że cisza bez oddechu to niezła muzyka, jesteś mały jak iskra i gaśniesz do taktu. Śmierć tylko taka. Bólu więcej miałeś trzymając różę w ręce i większe czułeś przerażenie widząc, że płatek spadł na ziemię.Genialna.
świetne wiersze ,
OdpowiedzUsuńpiękna psinka ! :) pozdr
Co to ma być za narzekanie?! Bierzemy się za siebie, uśmiech, słońce i do dzieła! :)
OdpowiedzUsuńoj kochana trzymaj się ;)
OdpowiedzUsuńu mnie niestety też nie jest kolorowo, ale dziewczyny - moje Czytelniczki doskonale mnie wspierają! ;)
Ale, uroczy piesek..
OdpowiedzUsuńTeż uwielbiam poezję Szymborskiej :)
OdpowiedzUsuńŻycie czasami rzuca nam przeszkody pod nogi, żebyśmy później mogły się cieszyć spokojem i być dumne z tego jak sobie poradziłyśmy z przeciwnościami. Tak sobie przynajmniej zawsze mówię :) na pewno wszystko się ułoży.
OdpowiedzUsuńDo Szymborskiej mam wielki szacunek a do jej poezji sentyment. Kiedyś znałam tyle wierszy na pamięć i gdzieś to wszystko uleciało. Dziękuję za przypomnienie o Niej! :)
Piękne słowa...
OdpowiedzUsuńw takim razie trzymam kciuki za prostowanie tego, co zakrzywione :)
OdpowiedzUsuńpozdrawiam, A
Życzę udanego powrotu do życia. Do Szymborskiej też mam sentyment.
OdpowiedzUsuńZapraszam Cię do zabawy: http://jadeitgirl.blogspot.com/2013/10/tag-co-zrobiabym-z-wygranym-1mln-zotych.html
OdpowiedzUsuńDo Szymborskiej mamy wielki sentyment! Psiak cudowny:)
OdpowiedzUsuńJa także uwielbiam Szymborską ;) A zwłaszcza jej "Kota w pustym mieszkaniu" :)
OdpowiedzUsuń