Blog trochę przegrał, zszedł gdzieś kompletnie na któryś tam plan, schował się daleko, daleko za kulisami. I właściwie miał już nie wracać na scenę, ale pan reżyser kompletnie zmienił koncepcję spektaklu no i ... Właściwie to po prostu zrobiłam sobie wagary :P Zła studentka, oj zła!
Co robi student polonistyki na zajęciach, po zajęciach i między zajęciami? Czyta! 1 punkt dla Ciebie. Dobra, wiem doskonale, że pomyślałeś/aś coś zupełnie innego, ale, moi drodzy... stereotypy, stereotypy :)
Tak więc (nie zaczyna się od "więc", blabla, wyszłam z wprawy:)) student czyta, zaczytuje się, może niekoniecznie w kanonie czy literaturze fachowej, ale w takich lżejszych ostatnio książkach.
W każdym Empiku czy innym tego typu przybytku można spotkać 837092301398 super-hiper-najlepsiejszych z najdoskonalszych poradników dotyczących diet, zdrowego stylu życia, bycia fit czy jak kto tam sobie chce. Efekty naturalnie gwarantowane. Wszystko sprawdzone, przebadane. Lepszej metody od naszej nie ma. Wystarczy, że zaczniesz na pić rano sok pszenicy dojrzewającej w południowym słońcu Toskanii, a na obiad jeść wołowinę z argentyńskiego bydła wypasanego na łąkach położonych 17,879090 m.n.p.m. Tyle i tylko tyle by osiągnąć wieczną młodość i szczęście. Uwaga, promocja, jedyne 39,99. Nie zwlekaj.
Uwielbiam tego typu książki i te tłumy rozochoconych, rozanielonych amatorów wydawania pieniędzy na rzeczy zupełnie niepotrzebne. Podobne uczucia miałam właśnie w stosunku do książki Julity Bator pt. "Zamień chemię na jedzenie". Do czasu. Trzeba było jednak wybrać - oglądam serial czy czytam nową książkę. Wybór był jasny i nieodżałowany. Kilka sobotnich godzin i pochłonięte paręset stron nie tylko zadrukowanych czarnym tuszem, ale posiadających treść.
„Zamień chemię na jedzenie” rozpoczyna się historią Julity Bator i jej najbliższej rodziny. Dzieci ciągle męczone są infekcjami i przeróżnymi chorobami. Zwolnienia, antybiotyki, te sprawy. Najłatwiej tego typu problemy tłumaczyć genami, wrodzonym brakiem odporności etc. W pewnym momencie zupełnie przypadkowo autorka książki zorientowała się, że być może związek z brakiem odporności ma żywność, którą serwuje dzieciom. To właśnie sprawiło, że zaczęła się wgłębiać w temat zdrowego żywienia. Przeglądała namiętnie etykiety sklepowe a później w Internecie sprawdzała wpływ poszczególnych składników. Wreszcie zaczęła własne eksperymenty, które ostatecznie zmieniły życie i zdrowie całej jej rodziny. Dzieciaki nie chorują, od kilku lat nikt nie kupił żadnego antybiotyku, a domowy budżet wcale na tym nie ucierpiał.
